Ik sta altijd open voor het onbekende en zelfontwikkeling. Daarbij was ik op zoek naar handvatten om mijn inzet strategisch te verbeteren. Dus toen een collega me uitnodigde voor een Métiergesprek, prikkelde dat m’n nieuwsgierigheid. Het feit dat in dat gesprek mijn vermogen een naam kreeg in de vorm van een métier-term, hielp me realiseren wat mijn eigenlijke vermogen nu eigenlijk behelst. Het was het verschil tussen kennen en weten. Het heeft me bewuster gemaakt van de impact van mijn visie en handelen. Ik ben daarmee minder impulsief geworden, maar meer richting gaan geven. Soms kan ik mijn talent bewust inzetten als een situatie daar om vraagt. Of ik kan bewust strategische stappen voorbereiden om tot het juiste doel te komen. Het heeft m’n toolbox als het ware vergroot omdat ik effectiever kan inzetten op wat mijn métier me aan mogelijkheden geeft. 

Daarmee groeide ook mijn nieuwsgierigheid naar het Métier Gilde in onze organisatie waar mijn collega lid van was en deze werkvorm had geleerd. Toen ik het aanbod kreeg om ook gildelid te worden en deze gespreksvorm te leren, nam ik dat aanbod met veel plezier aan. De begeleiding vanuit Het Wil Konsult is persoonlijk, integer en verwonderend. Steeds weer worden er nieuwe ontwikkelingen in de interactie met elkaar en mijzelf zichtbaar. Het is een veilige omgeving om te leren. Ik me kan spiegelen met anderen, kan met hen spreken en leer te luisteren. Veel talentontwikkelingprogramma’s hebben een cognitieve focus. Of het is gericht op het ontwikkelen van platte vaardigheden. 

Het Métier Gilde onderscheidt zich in laagdrempeligheid, het is een collega voor collega-principe, en door het feit dat ik er op vrijwillige basis aan deel kon nemen en het een wens van mij uit was, geeft mij ruimte om contact te maken met mijn eigen behoefte. Daarmee zet het meer in beweging dan een programma dat ons van ‘bovenaf’ zou zijn aangeboden. Sommige leidinggevenden zien goed wat een medewerker nodig heeft, maar veelal sluiten programma’s niet aan bij de behoefte en wens van de deelnemers. Dat heeft zeker gevolgen voor de duurzaamheid van zo’n programma.

Zelf heb ik inmiddels als begeleider meerdere Métiergesprekken mogen voeren en ik vond het een openbaring wat je met elkaar tevoorschijn weet te luisteren bij iemand en hoe woorden, taal én bewustwording iets in beweging kunnen zetten bij de ander. Maar ook op mij als gespreksbegeleider hadden de gesprekken grote impact. Het trof me hoe open en kwetsbaar mensen zich durfden op te stellen en dat we daar dus de veiligheid voor hadden weten te bieden. 

Met dat er in de samenleving meer verwacht wordt van een bredere verantwoordelijkheid voor de samenleving als geheel, kan ik me voorstellen dat steeds meer organisaties zich bewust worden van hun maatschappelijke functie. Dat het niet alleen om output gaat of technologische ontwikkeling, maar ook om het in hun kracht zetten van de medewerkers. Hierin denk ik dat métiergericht werken van groot nut kan zijn. Het kan cultuurverschillen binnen organisaties overbruggen en de juiste synergie creëren.